Η διαβητική νευροπάθεια είναι μια σημαντική επιπλοκή του διαβήτη που χαρακτηρίζεται από προοδευτικό εκφυλισμό των νεύρων μειώνοντας την ευαισθησία σε διάφορα μέρη του σώματος όπως τα πόδια και ως εκ τούτου οι ασθενείς μπορούν να αναπτύξουν πληγές χωρίς να καταλάβουν την παρουσία τους, , για παράδειγμα.
Γενικά, η διαβητική νευροπάθεια είναι πιο συχνή σε άτομα που δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς τον διαβήτη, συχνά με υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η διαβητική νευροπάθεια δεν έχει καμία θεραπεία, αλλά η εξέλιξή της μπορεί να ελεγχθεί με τη χρήση φαρμάκων για τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία για τη διαβητική νευροπάθεια θα πρέπει να καθοδηγείται από έναν ενδοκρινολόγο και συνήθως γίνεται με τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα μέσω της χρήσης εγχύσεων ινσουλίνης ή κατάποσης από του στόματος αντιδιαβητικών παραγόντων, όπως η γλιπιζίδη ή η μετφορμίνη, για παράδειγμα.
Επιπλέον, συνιστάται ο ασθενής να ασκεί τακτικά και να διατηρεί μια ισορροπημένη διατροφή, αποφεύγοντας τα τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, όπως μπισκότα, αναψυκτικά ή κέικ. Ελέγξτε πώς να τη διατροφή για τον διαβήτη.
Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει τη χρήση θεραπειών διαβητικής νευροπάθειας, όπως η προγαβαλίνη, η αμιτριπτυλίνη ή η γκαμπαπεντίνη, σύμφωνα με τα συμπτώματα του ασθενούς. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τη θεραπεία για τον νευροπαθητικό πόνο.
Κύρια συμπτώματα
Η διαβητική νευροπάθεια αναπτύσσεται αργά και μπορεί να περάσει απαρατήρητη μέχρι να αναπτυχθούν περισσότερα σοβαρά συμπτώματα. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της νευροπάθειας, οι τύποι των οποίων είναι:
- Περιφερική νευροπάθεια : Αυτός ο τύπος νευροπάθειας χαρακτηρίζεται από εμπλοκή περιφερικού νεύρου, που οδηγεί στον πόνο στα δάχτυλα ή στα δάκτυλα, για παράδειγμα.
- Αυτόνομη νευροπάθεια : Σε αυτόν τον τύπο υπάρχει η εμπλοκή του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος, που έχει ως αποτέλεσμα καρδιακές, πνευμονικές, εντερικές και ουρολογικές αλλοιώσεις, καθώς αυτό το νευρικό σύστημα σχετίζεται με τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης.
- Προσεκτική νευροπάθεια ή διαβητική αμυοτροφία : Στην εγγύς νευροπάθεια υπάρχει εμπλοκή του μηρού, του ποδιού και του ισχίου, για παράδειγμα, είναι πιο συχνή στους ηλικιωμένους.
- Εστιακή νευροπάθεια ή μονοευροπάθεια : Σε αυτόν τον τύπο νευροπάθειας υπάρχει μόνο μία νευροπάθεια, όπως σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, για παράδειγμα, στην οποία επηρεάζεται μόνο το διάμεσο νεύρο, το οποίο διέρχεται από τη γροθιά και αποδυναμώνει τα χέρια. Μάθετε περισσότερα σχετικά με το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.
Έτσι, το διαβητικό άτομο με νευροπάθεια μπορεί να έχει μειωμένη ευαισθησία σε ορισμένα μέρη του σώματος ή αυξημένη ευαισθησία στα ερεθίσματα που κανονικά δεν προκαλούν πόνο, όπως η τοποθέτηση σε ρούχα ή η επαφή με κάποιον. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει αίσθηση καψίματος, καύση, μυρμήγκιασμα. Ο πόνος της διαβητικής νευροπάθειας μπορεί να είναι σταθερός και πολύ έντονος ανάλογα με τα εμπλεκόμενα νεύρα.
