Ο μυοκλώνος αποτελείται από μια σύντομη, ταχεία, ακούσια και ξαφνική, κλονιστική κίνηση που αποτελείται από απλές ή επαναλαμβανόμενες μυϊκές εκκενώσεις. Γενικά, ο μυοκλώνος είναι φυσιολογικός και δεν αποτελεί περίπτωση ανησυχίας, ωστόσο μπορεί να παρουσιαστούν μορφές μυοκλονίας λόγω διαταραχής του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως η επιληψία, τα μεταβολικά προβλήματα ή η αντίδραση στα φάρμακα.
Οι λόξυγγες είναι μια μορφή μυοκλονισμού, όπως και οι ξαφνικές προσκρούσεις που συμβαίνουν όταν το άτομο κοιμάται. Αυτές οι μορφές μυόκλωνου εμφανίζονται σε υγιείς ανθρώπους και σπάνια παρουσιάζουν ένα πρόβλημα.
Η θεραπεία συνήθως συνίσταται στη θεραπεία της αιτίας ή της ασθένειας που είναι στην προέλευσή της, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι δυνατόν να επιλυθεί η αιτία που είναι στην καταγωγή της και η θεραπεία συνίσταται μόνο στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Γενικά, οι άνθρωποι με μυοκλονία περιγράφουν έναν ξαφνικό, σύντομο, ακούσιο τύπο μυϊκού σπασμού, σαν να ήταν ένα σοκ, το οποίο μπορεί να ποικίλει σε ένταση και συχνότητα, που μπορεί να είναι μόνο ένα μέρος του σώματος ή αρκετές και σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να επηρεάσει το φαγητό και την ομιλία ή το περπάτημα.
Πιθανές αιτίες
Ο μυοκλώνος μπορεί να προκληθεί από πολλά προβλήματα και μπορεί να ταξινομηθεί ανάλογα με την αιτία, σε διάφορους τύπους:
1. Φυσιολογικός μυοκλώνος
Αυτός ο τύπος μυοκλονίας συμβαίνει σε φυσιολογικούς και υγιείς ανθρώπους και σπάνια απαιτεί θεραπεία, όπως:
- Χτυπήματα;
- Σπασμοί κατά την έναρξη του ύπνου, που ονομάζεται επίσης νυκτερινός μυόκλωνος.
- Δονήσεις ή σπασμοί λόγω άγχους ή άσκησης.
- Βρεφικοί σπασμοί κατά τη διάρκεια του ύπνου ή μετά τη σίτιση.
2. Βασικό μυόκλωνο
Η βασική μυελία συνήθως δεν έχει άλλα συμπτώματα και δεν συνδέεται με άλλες ασθένειες. Οι αιτίες του βασικού μυοκλονισμού είναι ανεξήγητες και σε ορισμένες περιπτώσεις κληρονομικές.
3. Επιληψία Μυοκλώνος
Αυτός ο τύπος μυοκλονίας συμβαίνει εν μέρει λόγω μιας επιληπτικής διαταραχής. Μάθετε να εντοπίζετε τα συμπτώματα της επιληψίας.
4. Δευτερεύον μυόκλωνο
Επίσης γνωστό ως συμπτωματικό μυόκλωνο, εμφανίζεται συνήθως ως αποτέλεσμα άλλης ασθένειας ή ιατρικής πάθησης, όπως βλάβη στο κεφάλι ή στο νωτιαίο μυελό, λοίμωξη, νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, ασθένεια Gaucher, δηλητηρίαση, παρατεταμένη στέρηση οξυγόνου, αντίδραση σε φάρμακα, ασθένειες αυτοάνοση και μεταβολική.
Εκτός αυτών, υπάρχουν και άλλες καταστάσεις που σχετίζονται με το κεντρικό νευρικό σύστημα, οι οποίες μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε δευτερογενή μυοκλονία, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, όγκο στον εγκέφαλο, ασθένεια του Huntington, ασθένεια Creutzfeldt-Jakob, νόσος Alzheimer και Parkinson, εμπρόσθια ατερμόνια άνοια.
Τι είναι η νυκτερινή μυοκλονία;
Ο νυκτερινός μυοκλονισμός ή οι μυϊκοί σπασμοί κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι μια διαταραχή που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου, όταν το άτομο αισθάνεται ότι πέφτει ή παρουσιάζει ανισορροπία και συνήθως συμβαίνει όταν κοιμάται, όπου τα χέρια ή τα πόδια μετακινούνται ακούσια, όπως αν ήταν μυϊκοί σπασμοί.
Δεν είναι ακόμη γνωστό ποια αιτία είναι η αιτία αυτών των κινήσεων, αλλά πιστεύεται ότι είναι ένα είδος εγκεφαλικής σύγκρουσης, στο οποίο το σύστημα που κρατά το άτομο ξύπνιο παρεμποδίζει το σύστημα που προκαλεί ύπνο, κάτι που μπορεί να συμβεί, ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου, όταν κάποιος αρχίζει να ονειρεύεται, το σύστημα κινητήρα εξωτερικεύει κάποιο έλεγχο πάνω στο σώμα ακόμα και όταν οι μύες αρχίσουν να χαλαρώνουν.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου η θεραπεία δεν είναι απαραίτητη, αλλά όταν είναι δικαιολογημένη, συνήθως συνίσταται στη θεραπεία της αιτίας ή της νόσου που είναι στην καταγωγή της, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι δυνατόν να επιλυθεί η αιτία και να ανακουφιστεί μόνο συμπτώματα. Τα φάρμακα και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι οι εξής:
Ερεθιστικά: Η κλοναζεπάμη είναι το πιο συνταγογραφούμενο φάρμακο σε αυτές τις περιπτώσεις, για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων του μυοκλονισμού, ωστόσο μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες όπως απώλεια συντονισμού και υπνηλία.
Αντισπασμωδικά: Πρόκειται για φάρμακα που ελέγχουν επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες συμβάλλουν επίσης στη μείωση των συμπτωμάτων του μυοκλονισμού. Τα αντισπασμωδικά που χρησιμοποιούνται περισσότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η λεβετιρασετάμη, το βαλπροϊκό οξύ και η πριμιδόνη. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες του βαλπροϊκού οξέος είναι η ναυτία, η λεβετιρακετάμη είναι κόπωση και ζάλη και η πριμιδόνη είναι καταστολή και ναυτία.
Θεραπείες : Οι ενέσεις Botox μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία διαφόρων μορφών μυοκλονισμού, ειδικά όταν επηρεάζεται μόνο ένα μέρος του σώματος. Αυτή η αλλαντική τοξίνη εμποδίζει την απελευθέρωση ενός χημικού αγγελιοφόρου που προκαλεί μυϊκή συστολή.
Χειρουργική επέμβαση: Εάν τα συμπτώματα του μυοκλονισμού προκαλούνται από έναν όγκο ή έναν τραυματισμό στον εγκέφαλο ή τον νωτιαίο μυελό, η χειρουργική επέμβαση σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να είναι μια επιλογή.
