Η αιθουσαία διαστολή, γνωστή και ως έκσταση των νεφρικών τριχών ή των διασταλμένων νεφρών, χαρακτηρίζεται από διαστολή του εσωτερικού τμήματος του νεφρού. Αυτή η περιοχή είναι γνωστή ως νεφρική λεκάνη, επειδή έχει σχήμα χοάνης και έχει τη λειτουργία της συλλογής των ούρων και της λήψης προς τους ουρητήρες και την ουροδόχο κύστη, όπως δείχνει το σχήμα.
Αυτή η διαστολή συμβαίνει συνήθως λόγω της αυξημένης πίεσης στο ουροποιητικό σύστημα, εμποδίζοντας τη διέλευση ούρων, η οποία μπορεί να προκληθεί από δερματικές δομές της ουροφόρου οδού, η οποία είναι συχνότερη στα παιδιά ή από καταστάσεις όπως πέτρες, κύστεις, όγκους ή σοβαρή μόλυνση των νεφρών και μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε ενήλικες. Αυτή η αλλαγή δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί πόνος στην κοιλιακή χώρα ή αλλαγές στην ούρηση.
Η διαστολή του πυελικού εδάφους, η οποία ονομάζεται επίσης υδρόφιψη, μπορεί να διαγνωσθεί με την απεικόνιση της περιοχής, όπως είναι ο υπερηχογράφος, που μπορεί να αποδείξει τον βαθμό διαστολής, το μέγεθος του νεφρού και εάν το μέγεθός του προκαλεί συμπίεση των ιστών των νεφρών . Η διαστολή της πυελοκάλυψης στα δεξιά είναι συνήθως συχνότερη, αλλά μπορεί επίσης να συμβεί στον αριστερό νεφρό ή και στα δύο νεφρά, διμερής.
Ποιες είναι οι αιτίες
Υπάρχουν διάφορα αίτια για την παρεμπόδιση της διέλευσης των ούρων μέσω του συστήματος πειραματόζωων, και τα κυριότερα είναι:
Οι αιτίες της πυελοκαλυτικής διαστολής στο νεογέννητο δεν είναι καλά κατανοητές και στις περισσότερες περιπτώσεις τείνουν να εξαφανίζονται μετά το γέννηση του μωρού. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις που προκαλούνται από ανατομικές παραμορφώσεις στο ουροποιητικό σύστημα του μωρού, οι οποίες είναι πιο σοβαρές καταστάσεις.
Η διαστολή του πυελικού εδάφους σε ενήλικες εμφανίζεται συνήθως ως συνέπεια κύστεων, λίθων, οζιδίων ή καρκίνου στην περιοχή των νεφρών ή των ουρητήρων, οδηγώντας σε παρεμπόδιση της διέλευσης ούρων και συσσώρευση ούρων προκαλώντας διαστολή της νεφρικής λεκάνης. Ελέγξτε περισσότερα αίτια και πώς να ταυτοποιήσετε στο Hydronephrosis.
Πώς να επιβεβαιώσετε
Η διαστολή του πυελικού εδάφους μπορεί να διαγνωστεί με υπερηχογράφημα ή με ηχογραφία της νεφρικής συσκευής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διαστολή μπορεί να ανιχνευθεί στο μωρό ακόμα στη μήτρα, σε συνήθεις εξετάσεις υπερηχογράφων, αλλά συνήθως επιβεβαιώνεται μετά τη γέννηση του μωρού.
Άλλες εξετάσεις που μπορεί να ενδείκνυνται για αξιολογήσεις είναι η απεκκριτική ουρογραφία, η ουρηθρογραφία του ουροποιητικού συστήματος ή η νεφρική σπινθηρογραφία, για παράδειγμα, που μπορούν να αξιολογήσουν περισσότερες λεπτομέρειες της ανατομίας της ουροφόρου οδού και της ροής των ούρων. Κατανόηση του τρόπου με τον οποίο γίνεται και των ενδείξεων απεκκριτικής ουρογραφίας.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία του πυελικού πόνου σε ένα νεογέννητο εξαρτάται από το μέγεθος της διαστολής. Όταν η διαστολή είναι μικρότερη από 10 mm, το μωρό χρειάζεται μόνο να κάνει αρκετούς υπερήχους για τον παιδίατρο για να ελέγξει την εξέλιξή του, αφού κανονικά η διαστολή τείνει να εξαφανιστεί.
Όταν η διαστολή είναι μεγαλύτερη από 10 mm, η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά που συνταγογραφούνται από τον παιδίατρο. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, όπου η διαστολή είναι μεγαλύτερη από 15 mm, συνιστάται η χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση της αιτίας της διαστολής.
Στον ενήλικα, η θεραπεία της πυελικής-πρωκτικής διαστολής μπορεί να γίνει με φάρμακα που έχουν συνταγογραφηθεί από τον ουρολόγο ή νεφρολόγο και μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση, ανάλογα με τη νεφρική νόσο που προκάλεσε τη διαστολή.
