Η ασθένεια είναι Haff είναι μια σπάνια ασθένεια που προκαλεί έντονο πόνο στους μύες, που αναδύεται ξαφνικά, εκτός από τα μαύρα ούρα 24 ώρες μετά την κατανάλωση μολυσμένων ψαριών γλυκού νερού. Πιστεύεται ότι τα ψάρια πρέπει να έχουν μολυνθεί με κάποια βιολογική τοξίνη, αλλά από την εμφάνιση αυτής της ασθένειας στη δεκαετία του 1920, μέχρι σήμερα αυτή η τοξίνη δεν έχει ακόμη εντοπιστεί.
Τις περισσότερες φορές η ασθένεια δεν είναι τόσο σοβαρή ώστε να μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο και οι περισσότεροι ασθενείς να βελτιωθούν με γρήγορη ανάκαμψη, αλλά μερικές φορές όταν η θεραπεία δεν γίνεται, η ασθένεια μπορεί να επιδεινωθεί και να οδηγήσει σε πιο σοβαρές καταστάσεις όπως ανεπάρκεια πολλαπλών οργάνων.
Τα συμπτώματα της νόσου του Haff
Τα συμπτώματα της νόσου του Haff εμφανίζονται μεταξύ 2 και 24 ωρών μετά την κατανάλωση καλά μαγειρεμένων αλλά μολυσμένων ψαριών ή καρκινοειδών και μπορεί να είναι:
- Πόνος και δυσκαμψία στους μυς, που είναι πολύ ισχυρή και ξαφνικά εμφανίζεται.
- Πολύ σκοτεινά ούρα, καφέ ή μαύρο ως χρώμα τσαγιού ή οπτάνθρακα.
- Πόνος στο στήθος.
- Αίσθημα δύσπνοιας
- Μούδιασμα και απώλεια αντοχής που επηρεάζει ολόκληρο το σώμα.
- Δεν υπάρχουν συνήθως σημεία όπως ο πυρετός, η μεγεθυσμένη σπλήνα, το συκώτι του ήπατος ή ο κοιλιακός πόνος.
Για να καταλήξουμε στη διάγνωση αυτής της ασθένειας, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει ούρα, αιματολογικές εξετάσεις και υπολογιστική τομογραφία. Η εξέταση αίματος μπορεί να αποδείξει την αύξηση της CK και άλλων σημαντικών ουσιών για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι η νόσος του Haff, αλλά επειδή αυτή είναι μια σπάνια ασθένεια, είναι κοινό για τους γιατρούς να έχουν άλλες υποψίες πριν κλείσουν τη διάγνωση.
Στη νόσο του Haff, είναι συνηθισμένο το CK να είναι 5 φορές υψηλότερο από την αναμενόμενη τιμή.
Τι προκαλεί τη νόσο του Haff
Οι αιτίες της νόσου του Haff δεν είναι πλήρως κατανοητές και η μόνη ένδειξη είναι ότι όλοι οι ασθενείς που διαγνώστηκαν έτρωγαν ψάρια ή καρκινοειδή όπως καραβίδες την ίδια ημέρα ή την ημέρα πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Η θεωρία που γίνεται αποδεκτή από τους ερευνητές είναι ότι τα τρόφιμα θα πρέπει να μολυνθούν με κάποια τοξίνη που θα προκαλούσε μυϊκούς πόνους, επηρεάζοντας τους νεφρούς, την πήξη του αίματος, το συκώτι και το πεπτικό σύστημα. Η τοξίνη δεν μεταβάλλει τη γεύση του φαγητού ούτε αλλάζει το χρώμα του ούτε καταστρέφεται από τη συνήθη διαδικασία μαγειρέματος, έτσι ώστε να μπορεί να μολυνθεί οποιοδήποτε ψάρι ή καρκινοειδές και να μην το γνωρίζει ο άνθρωπος.
Ορισμένα θαλασσινά που καταναλώθηκαν από ασθενείς με διάγνωση της νόσου του Haff περιλαμβάνουν Tambaqui, Pacu-Butter, Pirapitinga και Lagostin και οι περισσότερες περιπτώσεις εμφανίστηκαν σε περιόδους επιδημίας αυτής της νόσου.
Αρχικά υπήρχε υποψία ότι η ασθένεια αυτή προκλήθηκε από δηλητηρίαση αρσενικού ή υδραργύρου, αλλά δεν αποδείχθηκε.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Για τον έλεγχο των συμπτωμάτων είναι σύνηθες για τον γιατρό να αναφέρει τα παυσίπονα και τα αντιφλεγμονώδη που μπορούν να καταποθούν πριν από την έναρξη των δοκιμών για τον έλεγχο του πόνου και να προσπαθήσουν να ηρεμήσουν τον ασθενή αλλά μερικές φορές μόνο τα οπιοειδή είναι αποτελεσματικά για να ανακουφίσουν την ταλαιπωρία που προκαλεί η ασθένεια.
Συνήθως ένα άτομο πρέπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο για κατάλληλη θεραπεία, η οποία μπορεί να γίνει με τον ορό στη φλέβα, για να αποφευχθεί η αφυδάτωση ή η νεφρική ανεπάρκεια που προκαλείται από την περίσσεια μυϊκών αποβλήτων στο αίμα. Συνιστάται να πίνετε άφθονο νερό για να ανανήψετε ταχύτερα και η ποσότητα του ορού που πρέπει να χορηγηθεί στη φλέβα μπορεί να είναι 10 λίτρα την ημέρα.
Διουρητικά φάρμακα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή περισσότερων ούρων και να καθαρίσουν το σώμα πιο γρήγορα.
Ο χρόνος θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με την εξέλιξη του ασθενούς, μερικές φορές είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείται διττανθρακικό νάτριο για την ομαλοποίηση της νεφρικής λειτουργίας και το άτομο αποβάλλεται όταν οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές και δεν υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης σοβαρής νεφρικής βλάβης όπως νεφρική ανεπάρκεια.
