Η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα είναι μια φλεγμονή του εγκεφάλου που δημιουργείται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει τα ίδια τα εγκεφαλικά κύτταρα, βλάπτοντας τη λειτουργία τους και προκαλώντας συμπτώματα όπως μυρμήγκιασμα στο σώμα, οπτικές μεταβολές, επιληπτικές κρίσεις ή τίναγμα, για παράδειγμα, που μπορεί να προκαλέσουν ή να μην προκαλέσουν επακόλουθα.
Αυτή η ασθένεια είναι σπάνια και μπορεί να στοχεύει ανθρώπους όλων των ηλικιών. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αυτοάνοσης εγκεφαλίτιδας επειδή εξαρτώνται από τον τύπο του αντισώματος που προσβάλλει τα κύτταρα και την περιοχή του προσβεβλημένου εγκέφαλου. Μερικά από τα κύρια παραδείγματα είναι η εγκεφαλίτιδα κατά του ΝΜϋΑ, η οξεία διαδεδομένη εγκεφαλίτιδα ή η λιμικός εγκεφαλίτις, για παράδειγμα. προκύπτουν λόγω νεοπλάσματος, μετά από λοιμώξεις ή χωρίς ενημερωμένη αιτία.
Αν και η αυτοάνοση εγκεφαλοπάθεια δεν έχει καμία συγκεκριμένη θεραπεία, μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χρήση ορισμένων φαρμάκων, όπως αντισπασμωδικά, κορτικοστεροειδή ή ανοσοκατασταλτικά, για παράδειγμα, που ανακουφίζουν τα συμπτώματα, μειώνουν τη φλεγμονή και βοηθούν στην αποκατάσταση της πλήρους εγκεφαλικής λειτουργίας.
Κύρια συμπτώματα
Δεδομένου ότι η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου, τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή που επηρεάζεται. Ωστόσο, τα πιο κοινά σημεία περιλαμβάνουν:
- Αδυναμία ή αλλαγή ευαισθησίας σε διάφορα μέρη του σώματος.
- Απώλεια ισορροπίας.
- Δυσκολία στην ομιλία.
- Ακούσια κινήματα.
- Το όραμα αλλάζει, όπως η θολή όραση.
- Δυσκολία στην κατανόηση και τις αλλαγές της μνήμης.
- Αλλαγές του παλατιού.
- Δυσκολία στον ύπνο και συχνή διέγερση.
- Οι αλλαγές στη διάθεση ή στην προσωπικότητα.
Επιπλέον, όταν η επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό, μπορεί επίσης να προκύψουν ως ψευδαισθήσεις, αυταπάτες ή παρανοϊκές σκέψεις.
Έτσι, μερικές περιπτώσεις αυτοάνοσης εγκεφαλίτιδας μπορεί να έχουν λανθασμένη διάγνωση ως ψυχιατρική αλλοίωση της τύπου σχιζοφρένειας ή διπολικής διαταραχής. Όταν συμβεί αυτό, η θεραπεία δεν γίνεται σωστά και τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν με την πάροδο του χρόνου ή δεν παρουσιάζουν σημαντικά σημάδια βελτίωσης.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Για να γίνει μια σωστή διάγνωση αυτής της ασθένειας, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν νευρολόγο. Εκτός από την αξιολόγηση των συμπτωμάτων, είναι επίσης σημαντικό να διεξαχθούν άλλες διαγνωστικές εξετάσεις, όπως σάρωση εγκεφαλονωτιαίου υγρού, απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI) ή ηλεκτροεγκεφαλογράφημα για την ανίχνευση εγκεφαλικών βλαβών που υποδεικνύουν αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα.
Μπορούν επίσης να γίνουν εξετάσεις αίματος για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν αντισώματα που μπορούν να προκαλέσουν αυτό το είδος αλλαγής. Μερικά από τα σημαντικότερα αυτοαντισώματα είναι τα αντι NMDAR, αντι VGKC ή αντι GlyR, για παράδειγμα, ειδικά για κάθε τύπο εγκεφαλίτιδας.
Επιπλέον, για να ερευνήσει την αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα, ο γιατρός πρέπει επίσης να αποκλείσει άλλες πιο συχνές αιτίες φλεγμονής του εγκεφάλου, όπως ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία για αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα αρχίζει με έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους τύπους θεραπείας:
- Χρήση κορτικοστεροειδών, όπως Πρεδνιζόνη ή Υδροκορτιζόνη, για τη μείωση της απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Χρήση ανοσοκατασταλτικών, όπως Rituximab ή Cyclophosphamide, για πιο ισχυρή μείωση της δράσης του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Πλασμαφαίρεση, για να φιλτράρει το αίμα και να απομακρύνει την περίσσεια αντισωμάτων που προκαλούν την ασθένεια.
- Ενέσεις ανοσοσφαιρίνης, καθώς αντικαθιστά τη δέσμευση επιβλαβών αντισωμάτων στα εγκεφαλικά κύτταρα.
- Αφαίρεση όγκων που μπορεί να είναι η πηγή των αντισωμάτων που προκαλούν εγκεφαλίτιδα.
Τα φάρμακα μπορεί επίσης να χρειαστούν για τη μείωση των συμπτωμάτων όπως αντισπασμωδικά ή αγχολυτικά.
Επιπλέον, είναι σημαντικό το άτομο που πάσχει από αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα να υποβληθεί σε αποκατάσταση και μπορεί να υπάρξει ανάγκη για φυσικοθεραπεία, επαγγελματική θεραπεία ή ψυχιατρική παρακολούθηση για τη μείωση των συμπτωμάτων και τη μείωση των πιθανών συνεπειών.
Τι μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλίτιδα
Η συγκεκριμένη αιτία αυτού του τύπου εγκεφαλίτιδας δεν είναι ακόμη γνωστή και σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζεται σε υγιείς ανθρώπους. Πιστεύεται επίσης ότι τα αυτοαντισώματα μπορούν να προέρχονται μετά από ορισμένους τύπους μόλυνσης, από βακτήρια ή ιούς, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στην παραγωγή ακατάλληλων αντισωμάτων.
Ωστόσο, η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως μια από τις εκδηλώσεις ενός μακρινού όγκου, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα ή της μήτρας, για παράδειγμα, που ονομάζεται παρανεοπλαστικό σύνδρομο. Ως εκ τούτου, παρουσία μιας αυτοάνοσης εγκεφαλίτιδας, είναι απαραίτητο να διερευνηθεί η παρουσία καρκίνου.
