Η ορχίτιδα είναι μια πολύ κοινή φλεγμονώδης διαδικασία που περιλαμβάνει τους όρχεις (ορχίτιδα) και την επιδιδυμία (επιδιδυμίτιδα). Η επιδιδυμίδα είναι ένας μικρός αγωγός που συλλέγει και αποθηκεύει το σπέρμα που παράγεται μέσα στους όρχεις.
Η φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από βακτήρια ή ιούς, όπως η παρωτίτιδα που είναι η πιο κοινή μορφή ορχίτιδας ή επιδιδυμίτιδας, αλλά μπορεί επίσης να είναι συνέπεια των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών όπως η γονόρροια και τα χλαμύδια. Οι βακτηριακοί παράγοντες που προκαλούν λοιμώξεις του ουροποιητικού όπως το Escherichia coli μπορούν επίσης να ξεκινήσουν τη φλεγμονώδη διαδικασία, καθώς και τραύμα στην περιοχή.
Συμπτώματα ορχιδίτιδας
Τα συμπτώματα της ορχιτιδιδιδιδίτιδας αρχίζουν με:
- Έντονη αύξηση μόνο ενός ή και των δύο όρχεων, που χειροτερεύει με το πέρασμα των ημερών.
- Τοπικές φλεγμονώδεις ενδείξεις όπως ζέστη και έξαψη (ερυθρότητα),
- Μπορεί να υπάρχει πυρετός, ναυτία και έμετος.
- Μπορεί να υπάρχει ξεφλούδισμα του δέρματος των όρχεων.
Ο ουρολόγος, ο οποίος μπορεί να ψηλαφεί τον όρχι και να ελέγξει για την ανακούφιση των συμπτωμάτων όταν προσπαθεί να κρατήσει τους όρχεις με το χέρι, είναι ο καταλληλότερος γιατρός για να παρατηρήσει την περιοχή και να υποδείξει τη θεραπεία. Η ορθική εξέταση μπορεί να βοηθήσει στην εκτίμηση του μεγέθους, της συνέπειας και της ευαισθησίας και των οζιδίων που μπορεί να υπάρχουν.
Ο γιατρός μπορεί να παραγγείλει εξετάσεις όπως αίμα, ούρα, καλλιέργεια ούρων και έκκριση της ουρήθρας. Εάν υπάρχει υποψία για σύφιλη, μπορεί να παραγγελθεί και αυτή η δοκιμή. Δεν είναι πάντα απαραίτητο να εκτελείτε υπερήχους της περιοχής.
Θεραπεία για orquiepididimite
Τα συμπτώματα όπως η τριμεθοπρίμη, η σουλφαμεθοξαζόλη ή η φθοροκινολόνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της ορχίτιδας και τη χρήση της οσφυϊκής υποστήριξης με αθλητικά υφασμάτινα πλεκτά, έτσι ώστε το πρήξιμο να μην επιδεινώνει περαιτέρω τον πόνο με τη δράση της βαρύτητας. Όταν η αιτία είναι ένα βακτήριο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για παράδειγμα, η βανκομυκίνη ή η κεφαλοσπορίνη.
Σε μολυσματικές περιπτώσεις, εκτός από τη θεραπεία των συμπτωμάτων, είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε την αρχική εστίαση της λοίμωξης και αν η αιτία είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια, θα πρέπει να εξαλειφθεί. Όταν ανακαλυφθεί ότι ήταν μύκητες, πρέπει να χρησιμοποιηθούν αντιμυκητιασικά.
