Η σπονδύλωση είναι μια κατάσταση όπου υπάρχει ένα μικρό κάταγμα ενός νωτιαίου σπονδύλου, το οποίο συνήθως επιδεινώνεται προκαλώντας μια σπονδυλολίσθηση, δηλαδή όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος «ολισθαίνει» προς τα πίσω, παραμορφώνοντας την σπονδυλική στήλη, πιέζοντας ένα νεύρο και προκαλώντας συμπτώματα όπως πόνος στην πλάτη και δυσκολία στη μετακίνηση.
Αυτή η κατάσταση δεν είναι ακριβώς η ίδια με μια κήλη δίσκου, επειδή στην κήλη μόνο ο δίσκος επηρεάζεται, συμπιέζεται. Στην περίπτωση της σπονδύλωσης ένας (ή περισσότεροι) σπόνδυλοι της σπονδυλικής στήλης "ολισθαίνουν προς τα πίσω" εξαιτίας κάταστου σπονδύλου και λίγο αργότερα ο μεσοσπονδύλιος δίσκος συνοδεύει αυτή την κίνηση, επιστρέφοντας, προκαλώντας πόνο στην πλάτη και αίσθηση μυρμηγκιού. Εντούτοις, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατό να υπάρχει σπονδυλολίσθηση με ένα δίσκο κήλης ταυτόχρονα.
Η σπονδύλωση και η σπονδυλολίσθηση είναι πιο συχνές στις περιοχές του τραχήλου της μήτρας και της οσφυϊκής χώρας, αλλά μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη θωρακική σπονδυλική στήλη. Η οριστική επούλωση μπορεί να επιτευχθεί με χειρουργική επέμβαση που επαναφέρει τη σπονδυλική στήλη στην αρχική της θέση, αλλά η θεραπεία και οι θεραπείες φυσικής θεραπείας μπορεί να επαρκούν για την ανακούφιση από τον πόνο.
Συμπτώματα της σπονδύλωσης και της σπονδυλοποίησης
Η σπονδύλωση, η οποία είναι η αρχική φάση της βλάβης του νωτιαίου μυελού, μπορεί να μην προκαλέσει συμπτώματα και να ανακαλυφθεί τυχαία κατά την εκτέλεση ακτινογραφίας ή τομογραφίας της πλάτης, για παράδειγμα. Όταν σχηματίζεται η σπονδυλολίσθηση και η κατάσταση είναι πιο σοβαρή, τα συμπτώματα μπορεί να είναι:
- Έντονος πόνος στην πλάτη στο προσβεβλημένο σημείο: περιοχή πλάτης ή λαιμού.
- Δυσκολία στην εκτέλεση κινήσεων, συμπεριλαμβανομένου του περπατήματος και της άσκησης της σωματικής δραστηριότητας.
- Ο οσφυϊκός πόνος μπορεί να ακτινοβολήσει στον γλουτό ή στα πόδια και χαρακτηρίζεται ως ισχιακός πόνος.
- Αίσθημα μυρμηγκιάσεως στους βραχίονες, σε περιπτώσεις σπονδυλικής λύσεως του τραχήλου της μήτρας και στα πόδια, σε περίπτωση οσφυϊκής σπονδυλοϋλόστασης.
Η διάγνωση της σπονδυλολίσθησης γίνεται μέσω μιας μαγνητικής τομογραφίας που δείχνει την ακριβή θέση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Συνήθως η διάγνωση γίνεται μετά από 48 χρόνια, που είναι οι γυναίκες που πλήττονται περισσότερο.
Τι προκαλεί
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες της σπονδυλίωσης και της σπονδυλοποίησης είναι:
- Παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης : Αυτές είναι συνήθως αλλαγές στη θέση της σπονδυλικής στήλης που προκύπτουν από τη γέννηση και διευκολύνουν την μετατόπιση ενός σπονδύλου κατά την εφηβεία όταν ασκεί καλλιτεχνική ή ρυθμική γυμναστική, για παράδειγμα.
- Εγκεφαλικά επεισόδια και τραύματα στη σπονδυλική στήλη : μπορούν να προκαλέσουν απόκλιση σπονδύλου της σπονδυλικής στήλης, ειδικά σε τροχαία ατυχήματα.
- Ασθένειες της σπονδυλικής στήλης ή των οστών : ασθένειες όπως η οστεοπόρωση μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μετατόπισης ενός σπονδύλου, που είναι μια κοινή κατάσταση της γήρανσης.
Τόσο η σπονδυλόλυση όσο και η σπονδυλολίσθηση είναι πιο συχνές στις οσφυϊκές και τραχηλικές περιοχές, προκαλώντας πόνο στην πλάτη ή στον αυχένα, αντίστοιχα. Η σπονδυλολίσθηση μπορεί να είναι ανενεργή όταν είναι σοβαρή και οι θεραπείες δεν φέρνουν την αναμενόμενη ανακούφιση από τον πόνο, οπότε το άτομο μπορεί να χρειαστεί να αποσυρθεί.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία για σπονδύλωση ή σπονδυλόλυση ποικίλει ανάλογα με την ένταση των συμπτωμάτων και τον βαθμό μετατόπισης του σπονδύλου, που μπορεί να κυμαίνεται από 1 έως 4 και μπορεί να γίνει με αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά ή αναλγητικά φάρμακα, αλλά επίσης βελονισμό και φυσιοθεραπεία και όταν καμία από αυτές τις επιλογές δεν επαρκεί για τον έλεγχο του πόνου, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση. Η χρήση ενός γιλέκου χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν, αλλά δεν έχει προταθεί από τους γιατρούς.
Σε περίπτωση σπονδύλωσης μπορεί να συνιστάται η λήψη παρακεταμόλης, η οποία είναι αποτελεσματική στον έλεγχο του πόνου. Στην περίπτωση της σπονδυλολίσθησης, όταν η απόκλιση είναι μόνο βαθμού 1 ή 2, και συνεπώς η θεραπεία γίνεται μόνο με:
- Χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, όπως το Ibuprofen ή το Naproxen: μειώνουν τη φλεγμονή των δίσκων των σπονδύλων, ανακουφίζοντας τον πόνο και την ταλαιπωρία.
- Οι ενέσεις κορτικοστεροειδών, όπως η δεξακινονουρίνη ή η υδροκορτιζόνη: εφαρμόζονται απευθείας στο σημείο των εκτοπισμένων σπονδύλων για να ανακουφίσουν γρήγορα την φλεγμονή. Χρειάζεται να γίνει μεταξύ 3 έως 5 δόσεων, που επαναλαμβάνονται κάθε 5 ημέρες.
Η χειρουργική επέμβαση για την ενίσχυση του σπονδύλου ή για την αποσυμπίεση του νεύρου γίνεται μόνο σε περιπτώσεις βαθμού 3 ή 4, όπου δεν είναι δυνατόν να καταπολεμηθούν τα συμπτώματα με φάρμακα και φυσικοθεραπεία, για παράδειγμα.
Πότε και πώς γίνεται η φυσιοθεραπεία
Οι συνεδρίες φυσιοθεραπείας για σπονδύλωση και σπονδυλολίσθηση βοηθούν στην πλήρη θεραπεία με φάρμακα, επιτρέποντας την ταχύτερη ανακούφιση από τον πόνο και μειώνοντας την ανάγκη για υψηλότερες δόσεις.
Στις περιόδους φυσικής θεραπείας πραγματοποιούνται ασκήσεις που αυξάνουν τη σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης και αυξάνουν τη δύναμη των κοιλιακών μυών, μειώνοντας την κίνηση των σπονδύλων, διευκολύνοντας τη μείωση της φλεγμονής και, συνεπώς, ανακουφίζοντας τον πόνο.
Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση από τον πόνο, τις τεχνικές χειρωνακτικής θεραπείας, τις ασκήσεις οσφυϊκής σταθεροποίησης, την ενίσχυση της κοιλιάς, την ισχιαλγία τέντωμα, που βρίσκεται στο πίσω μέρος των ποδιών. Και οι ασκήσεις RPG, Pilates Clinic και Hydrokinesiotherapy, για παράδειγμα, μπορούν επίσης να συνιστώνται.
