Πώς να διαφοροποιήσετε τους τύπους διαβήτη

Οι κύριοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη είναι ο τύπος 1 και ο τύπος 2, οι οποίοι παρουσιάζουν ορισμένες διαφορές, όπως σε σχέση με την αιτία τους, και μπορεί να είναι αυτοάνοσες, όπως στην περίπτωση του τύπου 1 ή σχετίζονται με γενετικές και συνήθειες ζωής, όπως συμβαίνει στον τύπο 2.

Αυτοί οι τύποι διαβήτη μπορούν επίσης να ποικίλουν ανάλογα με τη θεραπεία, η οποία μπορεί να γίνει με τη χρήση φαρμάκων ανά χάπι ή με εφαρμογή ινσουλίνης.

Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες παραλλαγές αυτών των τύπων διαβήτη, που είναι η Διαβήτης κύησης, η οποία συμβαίνει σε έγκυες γυναίκες λόγω των ορμονικών αλλαγών αυτής της περιόδου, του Αυτοάνοσου Λαπαρού Διαβήτη των ενηλίκων ή του LADA και του διαβήτη κατά την έναρξη της ωρίμανσης των νέων, ή MODY, τα οποία συνδυάζουν τα χαρακτηριστικά του διαβήτη tpo 1 και 2.

Έτσι, για να κατανοήσουμε καλύτερα τη διαφορά μεταξύ διαβήτη τύπου 1 και 2 και των άλλων παραλλαγών, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς αναπτύσσεται κάθε ασθένεια:

1. Διαβήτης τύπου 1

Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση ασθένεια, στην οποία το σώμα προσβάλλει εσφαλμένα τα κύτταρα του παγκρέατος, προκαλώντας την καταστροφή των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη. Έτσι, η έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης στην κυκλοφορία του αίματος προκαλεί συσσώρευση γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος, η οποία μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε διάφορα όργανα, όπως νεφρική ανεπάρκεια, αμφιβληστροειδοπάθεια ή διαβητική κετοξέωση.

Αυτή η ασθένεια μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί:

• Συχνή παρόρμηση για ούρηση
• Υπερβολική δίψα και πείνα.
• Απώλεια βάρους χωρίς προφανή αιτία.

Αυτός ο τύπος διαβήτη διαγιγνώσκεται συνήθως κατά την παιδική ηλικία ή την εφηβεία, γιατί τότε αλλάζει αυτή η ανοσία.

Συνήθως, η θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 1 γίνεται με ημερήσιες ενέσεις ινσουλίνης, εκτός από μια τροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες. Μάθετε ποια τροφή πρέπει να είναι και τι πρέπει και δεν πρέπει να τρώτε στον διαβήτη.

Είναι επίσης σημαντικό οι ασθενείς να διατηρούν τακτική άσκηση, υπό την καθοδήγηση ενός εκπαιδευτικού, για να βοηθούν στον έλεγχο των επιπέδων ζάχαρης και να διατηρούν ρυθμιζόμενο μεταβολισμό.

2. Διαβήτης τύπου 2

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι ο συνηθέστερος τύπος διαβήτη, που προκαλείται από γενετικούς παράγοντες μαζί με κακές διατροφικές συνήθειες, όπως η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης, λίπους, καθιστικού τρόπου ζωής, υπέρβαρου ή παχυσαρκίας, που προκαλούν ελαττώματα στην παραγωγή και δράση της ινσουλίνης στο σώμα .

Γενικά, αυτός ο τύπος διαβήτη ανιχνεύεται σε άτομα άνω των 40 ετών, καθώς αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και, στα πρώτα στάδια, δεν προκαλεί συμπτώματα, προκαλώντας βλάβες στο σώμα με σιωπηλό τρόπο. Ωστόσο, σε σοβαρές και ανεπεξέργαστες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Συνεχής αίσθηση της δίψας.
• Υπερβολική πείνα.
• Συχνή ούρηση.
• Απώλεια βάρους χωρίς εμφανή αιτία.
• Δυσκολία επούλωσης τραύματος.
• Θολή όραση.

Πριν από τη ρύθμιση του διαβήτη, το άτομο έχει συνήθως μια περίοδο υψηλής γλυκόζης στο αίμα για αρκετούς μήνες ή χρόνια, που είναι προ-διαβήτης. Σε αυτό το στάδιο, είναι ακόμα δυνατό να αποφευχθεί η ανάπτυξη διαβήτη, με σωματικές δραστηριότητες και έλεγχο της διατροφής. Κατανοήστε τον τρόπο προσδιορισμού και θεραπείας του προ-διαβήτη για την πρόληψη του διαβήτη από την ανάπτυξη.

Η θεραπεία για διαβήτη τύπου 2 γίνεται με φάρμακα για τον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος, όπως η μετφορμίνη, η γλιβενκλαμίδη ή η γλικλαζίδη, για παράδειγμα, που συνταγογραφούνται από τον γενικό ιατρό ή τον ενδοκρινολόγο. Ωστόσο, ανάλογα με την κατάσταση υγείας του ασθενούς ή την επιδείνωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, μπορεί να χρειαστεί καθημερινή χρήση ινσουλίνης.

Εκτός από τα φάρμακα, μια ελεγχόμενη διατροφή σε ζάχαρη, υδατάνθρακες και λίπη, εκτός από την τακτική άσκηση, είναι απαραίτητα για τον σωστό έλεγχο της νόσου και την υγιή γήρανση με λιγότερα φάρμακα. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τη θεραπεία και τις συνέπειες του διαβήτη τύπου 2.

Περίληψη των διαφορών μεταξύ του διαβήτη τύπου 1 και του τύπου 2

Ο παρακάτω πίνακας συνοψίζει τις κύριες διαφορές μεταξύ αυτών των δύο τύπων διαβήτη:

Η διάγνωση του διαβήτη θα πρέπει να γίνεται με εξετάσεις αίματος που προσδιορίζουν την περίσσεια γλυκόζης στην κυκλοφορία, όπως γλυκόζη νηστείας, γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, δοκιμή ανοχής γλυκόζης και δοκιμή τριχοειδούς γλυκαιμίας. Δείτε πώς γίνονται αυτές οι δοκιμές και ποιες είναι οι τιμές που επιβεβαιώνουν τον διαβήτη.

3. Διαβήτης κύησης

Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μπορεί να διαγνωσθεί σε εξέταση γλυκόζης μετά από 22 εβδομάδες κύησης και προκαλείται επίσης από δυσλειτουργία στην παραγωγή και δράση της ινσουλίνης στο σώμα.

Συνήθως εμφανίζεται σε γυναίκες που έχουν ήδη γενετική προδιάθεση ή έχουν ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες, όπως η κατανάλωση υπερβολικού λίπους και σακχάρων.

Τα συμπτώματα του διαβήτη κύησης είναι παρόμοια με αυτά του διαβήτη τύπου 2 και η θεραπεία του γίνεται με επαρκή δίαιτα και άσκηση για τον έλεγχο του διαβήτη, καθώς τείνει να εξαφανιστεί μετά το γέννηση του μωρού. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, η χρήση της ινσουλίνης απαιτείται για τον κατάλληλο έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα.

Μάθετε περισσότερα για τα συμπτώματα του διαβήτη κύησης, τους κινδύνους και πώς να το θεραπεύσετε.

4. Άλλοι τύποι

Υπάρχουν επίσης άλλοι τρόποι για την ανάπτυξη του διαβήτη, οι οποίοι είναι πιο σπάνιοι και ενεργοποιούνται για διάφορους λόγους. Μερικά από αυτά είναι:

• Ο αυτοάνοσος διαβητικός διαβήτης ενηλίκων, ή η LADA, είναι μια αυτοάνοση μορφή διαβήτη, αλλά συμβαίνει σε ενήλικες. Γενικά υπάρχουν υπόνοιες σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 οι οποίοι έχουν πολύ ταχεία εξασθένιση της λειτουργίας του παγκρέατος και οι οποίοι πρέπει να χρησιμοποιούν την ινσουλίνη νωρίς.
• Ο σακχαρώδης διαβήτης κατά την έναρξη της νόσου του Young ή του MODY είναι ένας τύπος διαβήτη που συμβαίνει στους νέους, αλλά είναι πιο ήπιος από τον διαβήτη τύπου 1 και περισσότερο από τον διαβήτη τύπου 2. Επομένως, δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείται η ινσουλίνη νωρίς . Αυτός ο τύπος διαβήτη γίνεται όλο και πιο κοινός, λόγω της αύξησης του αριθμού των παιδιών με παχυσαρκία.
• Γενετικά ελαττώματα στη δράση, τα οποία παράγονται από το πάγκρεας με αλλαγές που παρεμβαίνουν στη δράση του.
• Παγκρεατικές ασθένειες, όπως ο όγκος, η μόλυνση ή η ίνωση.
• Ενδοκρινολογικές παθήσεις, όπως το σύνδρομο Cushing, το φαιοχρωμοκύτωμα και η ακρομεγαλία, για παράδειγμα.
• Ο διαβήτης προκαλείται από τη χρήση φαρμάκων, όπως τα στεροειδή.

Υπάρχει επίσης μια ασθένεια που ονομάζεται insipidus του διαβήτη η οποία, παρότι έχει παρόμοιο όνομα, δεν είναι διαβήτης, είναι μια ασθένεια που σχετίζεται με αλλαγές στις ορμόνες που παράγουν ούρα. Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτή την ασθένεια, δείτε πώς μπορείτε να εντοπίσετε και να θεραπεύσετε το διαβήτη χωρίς έμφυτο.