Οι διευρυμένοι λεμφαδένες, ευρέως γνωστοί ως ομφαλοί, και επιστημονικά ως μεγέθυνση των λεμφαδένων, δείχνουν συχνότερα μια λοίμωξη ή φλεγμονή της περιοχής στην οποία προκύπτουν, αν και μπορεί να προκύψουν για διάφορους λόγους, από απλό ερεθισμό του δέρματος, ασθένειες ασυλίας, χρήσης φαρμάκων ή ακόμα και καρκίνου.
Οι λεμφαδένες, που αποτελούν μέρος του λεμφικού συστήματος, αποτελούν σημαντικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς φιλτράρουν το αίμα και βοηθούν στην εξάλειψη επιβλαβών μικροοργανισμών. Ωστόσο, όταν διευρύνονται, είναι συχνά ορατά ή αισθητά σε ορισμένες συγκεκριμένες περιοχές, όπως η βουβωνική χώρα, η μασχάλη και ο λαιμός. Κατανοήστε καλύτερα τη λειτουργία των λεμφαδένων και πού βρίσκονται.
Συνήθως, ο πρωκτός συνήθως έχει καλοήθεις και παροδικές αιτίες και έχουν συνήθως διάμετρο λίγων χιλιοστών, εξαφανίζοντας σε περίοδο περίπου 3 έως 30 ημερών. Ωστόσο, εάν μεγαλώνουν περισσότερο από 2, 25 cm, διαρκούν περισσότερο από 30 ημέρες ή συνοδεύονται από συμπτώματα όπως απώλεια βάρους και συνεχή πυρετό, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν γενικό ιατρό ή έναν μαιευτήρα για να διερευνήσετε πιθανές αιτίες και να συστήσετε θεραπεία .
Κοινές αιτίες
Οι λεμφαδένες είναι μικρές στρογγυλεμένες δομές και, όταν διευρυνθούν, παρατηρούνται συνήθως σε κοντινά μέρη όπου συμβαίνει μόλυνση ή φλεγμονή, όπως στον λαιμό μετά από φαρυγγίτιδα ή στη βουβωνική χώρα μετά από μια γεννητική λοίμωξη, για παράδειγμα.
Οι αιτίες είναι ποικίλες και πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχει κανόνας. Ωστόσο, οι πιο συνηθισμένες αιτίες περιλαμβάνουν:
1. Στη βουβωνική χώρα
Η βουβωνική χώρα είναι η πιο συνηθισμένη περιοχή όπου μεγαλωμένοι λεμφαδένες προκύπτουν επειδή οι λεμφαδένες σε αυτή την περιοχή μπορεί να υποδεικνύουν την εμπλοκή οποιουδήποτε τμήματος της λεκάνης και των κάτω άκρων σε καταστάσεις όπως:
- Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα όπως η σύφιλη, οι μαλακοί καρκίνοι, η δωδενονόζη, ο έρπης των γεννητικών οργάνων.
- Γεννητικές λοιμώξεις, όπως καντιντίαση ή άλλη αιδοιοκολπίτιδα, και λοιμώξεις του πέους που προκαλούνται από βακτήρια ή παράσιτα.
- Φλεγμονή στη λεκάνη και κάτω κοιλιακή περιοχή, όπως λοιμώξεις του ουροποιητικού, τραχηλίτιδα ή προστατίτιδα.
- Λοιμώξεις ή φλεγμονές στα πόδια, τους γλουτούς ή τα πόδια που προκαλούνται από τη θυλακίτιδα, βράζει ή ακόμα και απλό καρφί.
- Άλλα: μερικά είδη καρκίνου, όπως ο τράχηλος, οι ωοθήκες, η περιοχή των γεννητικών οργάνων, ο πρωκτός ή το δέρμα, για παράδειγμα αυτοάνοσες ασθένειες ή συστηματικές ασθένειες.
Επιπλέον, δεδομένου ότι αυτό το σύνολο λεμφογαγγλίων είναι κοντά σε μια περιοχή όπου υπάρχουν συχνά φλεγμονές, μικρές περικοπές ή λοιμώξεις, είναι κοινό να παρατηρήσετε ανευρύσματα ακόμη και χωρίς συμπτώματα.
2. Στο λαιμό
Οι λεμφαδένες της αυχενικής περιοχής, αλλά και εκείνοι που βρίσκονται κάτω από την κάτω γνάθο, πίσω από τα αυτιά και τον αυχένα του αυχένα, γενικά αυξάνονται λόγω των αλλαγών στους αεραγωγούς και στην περιοχή της κεφαλής, όπως:
- Μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος, όπως φαρυγγίτιδα, κρυολογήματα, γρίπη, μονοπυρήνωση, ωτίτιδα και γρίπη.
- Επιπεφυκίτιδα .
- Οι λοιμώξεις του δέρματος όπως η θυλακίτιδα του τριχωτού της κεφαλής, η φλεγμονή της ακμής.
- Λοιμώξεις του στόματος και των δοντιών, όπως ο έρπης, οι κοιλότητες, η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα.
- Λιγότερο συχνές λοιμώξεις όπως το φυματιώδες λεμφικό κόμβο, η τοξοπλάσμωση, η ασθένεια γρατζουνιών γάτας ή οι άτυπες μυκοβακτηρίσεις, ακόμα πιο σπάνιες μπορεί επίσης να προκαλέσουν αυτό το είδος αλλοίωσης.
- Άλλες: ορισμένα είδη καρκίνου, όπως το κεφάλι και ο λαιμός και το λέμφωμα, για παράδειγμα, αυτοάνοσες ασθένειες ή συστηματικές ασθένειες.
Επιπλέον, οι συστημικές μολυσματικές ασθένειες όπως η ερυθρά, ο δάγκειος ή ο ιός Zika μπορεί επίσης να εκδηλωθούν με διευρυμένους λεμφαδένες στο λαιμό. Μάθετε περισσότερα για ασθένειες που προκαλούν διαταραχές του λαιμού.
3. Στη μασχάλη
Οι μασχαλιαίοι λεμφαδένες είναι υπεύθυνοι για την αποστράγγιση ολόκληρης της λεμφικής κυκλοφορίας του βραχίονα, του θωρακικού τοιχώματος και του μαστού, έτσι ώστε όταν διευρυνθούν, μπορεί να υποδεικνύουν:
- Δερματικές λοιμώξεις, όπως η θυλακίτιδα ή το πυρετό,
- Λοιμώξεις προσθέσεων στήθους.
- Άλλοι : καρκίνος του μαστού ή αυτοάνοσες ασθένειες.
Η περιοχή της μασχάλης είναι επίσης πολύ ευαίσθητη σε ερεθισμούς από αποσμητικά ή αποτρίχωση ή κοψίματα λόγω της χρήσης αποτρίχωσης, η οποία μπορεί επίσης να είναι αιτίες διεύρυνσης των λεμφαδένων.
4. Σε άλλες περιοχές
Άλλες περιοχές μπορεί επίσης να έχουν διευρυμένους λεμφαδένες, ωστόσο, είναι λιγότερο συχνές. Ένα παράδειγμα είναι η περιοχή πάνω από την κλείδα ή υπερκλειδιούχος, επειδή δεν είναι μια κοινή περιοχή για την εμφάνιση διευρυμένων γαγγλίων, οπότε η παρουσία αυτής της αλλοίωσης μπορεί να υποδεικνύει μια πιο σοβαρή ασθένεια, όπως πνεύμονα, οισοφάγο, - για παράδειγμα,
Στην περιοχή του πρόσθιου βραχίονα, μπορεί να υποδηλώνει λοιμώξεις του αντιβραχίου και του χεριού, ή ασθένειες όπως λέμφωμα, σαρκοείδωση, ταλαρεμία, δευτερογενής σύφιλη.
5. Σε διάφορες θέσεις σώματος
Κάποιες καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν διεύρυνση των λεμφογαγγλίων σε διάφορα μέρη του σώματος, τόσο στις πιο εκτεθειμένες περιοχές όσο και σε βαθύτερες περιοχές, όπως η κοιλιά ή το στήθος.
Αυτό οφείλεται συνήθως σε ασθένειες που προκαλούν συστηματική ή γενικευμένη συμμετοχή, όπως ο HIV, η φυματίωση, η μονοπυρήνωση, ο κυτταρομεγαλοϊός, η λεπτοσπείρωση, η σύφιλη, ο λύκος ή το λέμφωμα, για παράδειγμα, εκτός από τη χρήση ορισμένων φαρμάκων, όπως η φαινυτοΐνη.
Πότε για να δείτε έναν γιατρό
Το μεγεθυσμένο γάγγλιο χαρακτηρίζεται γενικά από μια ινώδη και κινητή συνεκτικότητα, η οποία μετρά μερικά χιλιοστά και μπορεί να είναι οδυνηρή ή όχι. Εντούτοις, ενδέχεται να υπάρξουν ορισμένες αλλαγές που υποδηλώνουν ανησυχητικές ασθένειες, όπως ο καρκίνος, το λέμφωμα ή το λέμφωμα, ενώ μερικές είναι:
- Μετρήστε περισσότερο από 2, 5 cm.
- Έχουν σκληρή συνέπεια, προσκολλημένοι σε βαθιούς ιστούς και δεν κινούνται.
- Επιμείνετε για περισσότερο από 30 ημέρες.
- Να συνοδεύεται από πυρετό που δεν βελτιώνεται σε 1 εβδομάδα, νυχτερινές εφιδρώσεις, απώλεια βάρους ή αδιαθεσία.
- Έχετε επιτόπιο, υπερκλειδιτικό ή διάσπαρτο σημείο σε όλο το σώμα.
Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να αναζητήσετε τη φροντίδα με έναν γενικό ιατρό ή έναν μαιευτήρα, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει η κλινική αξιολόγηση, η υπερηχογράφημα ή η τομογραφία, καθώς και οι εξετάσεις αίματος που αξιολογούν λοιμώξεις ή φλεγμονή από τον οργανισμό. Όταν εξακολουθεί να υπάρχει αμφιβολία, μπορεί να απαιτηθεί βιοψία γάγγλων, η οποία θα δείξει εάν έχει καλοήθη ή κακοήθη χαρακτηριστικά.
