Η απώλεια της όρασης μπορεί συχνά να αποφευχθεί, επειδή οι καταστάσεις που οδηγούν σε προοδευτική απώλεια όρασης ελέγχονται εύκολα με την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, τη χρήση γυαλιών ηλίου και τις συνήθεις εξετάσεις ματιών που μπορούν να εντοπίσουν οφθαλμικό πρόβλημα που εξακολουθεί να βρίσκεται στην αρχική φάση, να μπορεί να αντιμετωπιστεί και να διατηρηθεί η όραση.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας, για παράδειγμα, μπορούν εύκολα να αποφευχθούν με τον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος και της χρήσης γυαλιών ηλίου, αντίστοιχα. Επιπλέον, συνιστάται να γίνονται περιοδικές επισκέψεις στον οφθαλμίατρο, ειδικά εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό απώλειας όρασης, ειδικά όταν υπάρχει ιστορικό γλαυκώματος και καταρράκτη.
Οι κύριες αιτίες της απώλειας όρασης είναι:
1. Καταρράκτης
Οι καταρράκτες χαρακτηρίζονται από τη γήρανση του φακού του οφθαλμού, με αποτέλεσμα θολή όραση, αυξημένη ευαισθησία στο φως και προοδευτική απώλεια της όρασης και μπορούν να εμφανιστούν σε όλη τη ζωή ή σύντομα μετά τη γέννηση. Οι καταρράκτες μπορεί να οφείλονται σε ποικίλες καταστάσεις, όπως η χρήση κορτικοστεροειδών, πόνων στα μάτια ή στο κεφάλι, μολύνσεις των ματιών και γήρανση.
Αν και μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της όρασης, ο καταρράκτης είναι εντελώς αναστρέψιμος μέσω χειρουργικής επέμβασης, όπου ο φακός του ματιού αντικαθίσταται από έναν οφθαλμικό φακό. Η χειρουργική επέμβαση δεν εξαρτάται από την ηλικία του ατόμου, αλλά από το βαθμό της όρασης. Μάθετε πώς γίνεται η επέμβαση καταρράκτη και πώς είναι η μετεγχειρητική.
Πώς να αποφύγετε: Ο καταρράκτης είναι μια δύσκολη νόσος που πρέπει να αποφευχθεί, επειδή το παιδί μπορεί να γεννηθεί ήδη με αλλαγές στο φακό του ματιού. Ωστόσο, είναι σημαντικό να πάτε στον οφθαλμίατρο για εξετάσεις που μπορούν να εντοπίσουν οποιοδήποτε πρόβλημα όρασης, ειδικά όταν υπάρχουν συμπτώματα οφθαλμικής λοίμωξης ή εάν το άτομο έχει διαβήτη, μυωπία, υποθυρεοειδισμό ή υπερβολική χρήση φαρμάκων, για παράδειγμα.
2. Εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας
Ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας, γνωστός και ως εκφυλισμός του αμφιβληστροειδούς, είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από βλάβη και φθορά του αμφιβληστροειδούς, με αποτέλεσμα τη σταδιακή απώλεια της ικανότητας να βλέπουν αντικείμενα καθαρά και την εμφάνιση μιας σκοτεινής περιοχής στο κέντρο της όρασης. Αυτή η ασθένεια συνήθως σχετίζεται με την ηλικία, είναι συνηθέστερη από την ηλικία των 50 ετών, αλλά μπορεί επίσης να συμβεί σε άτομα που έχουν οικογενειακό ιστορικό, έχουν διατροφικές ανεπάρκειες, συχνά εκτίθενται σε υπεριώδες φως ή έχουν υπέρταση, για παράδειγμα.
Πώς να αποφύγετε: Για να αποφύγετε τον εκφυλισμό του αμφιβληστροειδούς, είναι σημαντικό να έχετε υγιεινές διατροφικές συνήθειες, να αποφεύγετε το κάπνισμα και να φοράτε γυαλιά ηλίου για προστασία από τις υπεριώδεις ακτίνες και να πηγαίνετε τακτικά στον οφθαλμίατρο εάν έχετε συμπτώματα ή οικογενειακό ιστορικό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανάλογα με τον βαθμό εξέλιξης της νόσου, ο γιατρός μπορεί να υποδείξει θεραπεία με λέιζερ, από στόματος ή ενδοφθάλμια φάρμακα, όπως το Ranibizumab ή το Aflibercept, για παράδειγμα. Μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη θεραπεία του εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας.
3. Γλαύκωμα
Το γλαύκωμα είναι μια χρόνια ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε προοδευτική απώλεια της όρασης λόγω του θανάτου των οπτικών νευρικών κυττάρων. Το γλαύκωμα είναι μια σιωπηλή ασθένεια, επομένως είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή στην εμφάνιση ορισμένων συμπτωμάτων, ειδικά εάν υπάρχει ιστορικό γλαυκώματος στην οικογένεια, όπως μειωμένο οπτικό πεδίο, πόνος στο μάτι, θολή ή θολή όραση, έντονος πονοκέφαλος, ναυτία και εμετό.
Πώς να αποφύγετε: Αν και δεν υπάρχει καμία θεραπεία, η απώλεια όρασης λόγω του γλαυκώματος μπορεί να αποφευχθεί με τη μέτρηση της πίεσης των ματιών στις συνήθεις εξετάσεις οφθαλμών. Συνήθως όταν η πίεση στο μάτι είναι υψηλή, είναι απαραίτητη μια σειρά οφθαλμικών εξετάσεων για τη διάγνωση της νόσου και έτσι να αποφευχθεί η πρόοδος. Δείτε τις εξετάσεις που εντοπίζουν το γλαύκωμα.
Η θεραπεία για το γλαύκωμα πρέπει να συνιστάται από τον οφθαλμίατρο σύμφωνα με το βαθμό εμπλοκής του οφθαλμού και μπορεί να προτείνονται οφθαλμικές σταγόνες, φάρμακα, θεραπεία με λέιζερ ή χειρουργική επέμβαση, η οποία αναφέρεται μόνο όταν οι άλλες θεραπευτικές επιλογές δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα .
4. Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι συνέπεια των αυξημένων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, που είναι συχνότερα σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 και δεν υπόκεινται σε επαρκή έλεγχο του διαβήτη. Η υπέρβαση του σακχάρου στο αίμα μπορεί να προκαλέσει προοδευτική βλάβη στον αμφιβληστροειδή και στα αιμοφόρα αγγεία που προκαλούν την όρεξη, προκαλώντας θολή όραση, σκοτεινά σημεία στην όραση και προοδευτική απώλεια της όρασης.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια μπορεί να ταξινομηθεί σύμφωνα με την έκταση της βλάβης στο μάτι, η πιο σοβαρή μορφή της οποίας ονομάζεται πολλαπλασιαστική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, η οποία χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση και θραύση εύθραυστων αγγείων στα μάτια, με αιμορραγία, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς και τύφλωση.
Πώς να αποφύγετε: Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια μπορεί να αποφευχθεί από τον έλεγχο γλυκόζης που πρέπει να διεξάγεται από διαβητικούς ασθενείς σύμφωνα με την καθοδήγηση του ενδοκρινολόγου. Επιπλέον, είναι σημαντικό για τους διαβητικούς να διενεργούν ετήσιες οφθαλμολογικές εξετάσεις έτσι ώστε οι οφθαλμικές μεταβολές να εντοπίζονται νωρίς και να μπορούν να αντιστραφούν.
Στην περίπτωση της πολλαπλασιαστικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, ο οφθαλμίατρος μπορεί να συστήσει τη διεξαγωγή χειρουργικών επεμβάσεων για την εξάλειψη νέων αγγείων που σχηματίζονται στο μάτι ή για διακοπή αιμορραγίας, για παράδειγμα. Ωστόσο, είναι απαραίτητο το άτομο να ακολουθήσει τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου για τον έλεγχο του διαβήτη.
5. Αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς
Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, η οποία χαρακτηρίζεται όταν ο αμφιβληστροειδής δεν βρίσκεται στη σωστή του θέση, είναι μια κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως, ώστε να μην εμφανιστεί πλήρης απώλεια της όρασης. Αυτό μπορεί να συμβεί εξαιτίας ενός πολύ έντονου χτυπήματος στο μάτι ή το κεφάλι ή λόγω φλεγμονωδών ασθενειών ή διεργασιών, που αναγκάζουν το μέρος του αμφιβληστροειδούς να μην έχει επαρκή παροχή αίματος και οξυγόνου, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο του οφθαλμικού ιστού και, κατά συνέπεια, τύφλωση.
Η απόσπαση του αμφιβληστροειδούς είναι συχνότερη σε άτομα άνω των 50 ετών ή που έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα στο κεφάλι και μπορεί να παρατηρηθεί από την εμφάνιση μικρών σκοτεινών κηλίδων στο οπτικό πεδίο, αιφνίδιες λάμψεις φωτός, δυσφορία στο μάτι και πολύ θολή όραση, για παράδειγμα.
Πώς να αποφύγετε: Για να αποφύγετε την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, συνιστάται ότι άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών ή που έχουν υποστεί κάποιο είδος ατυχήματος ή έχουν διαβήτη, για παράδειγμα, έχουν τακτικές οφθαλμικές εξετάσεις έτσι ώστε ο γιατρός να μπορεί να ελέγξει εάν ο αμφιβληστροειδής είναι στον θέση.
Αν παρατηρήσετε ότι η θέση αλλάζει, είναι απαραίτητο να κάνετε χειρουργική επέμβαση για να λύσετε αυτό το πρόβλημα και να αποφύγετε την τύφλωση. Η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη μορφή θεραπείας για αποκόλληση αμφιβληστροειδούς και ο τύπος χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης και μπορεί να πραγματοποιηθεί με λέιζερ, κρυοπηξία ή έγχυση αέρα ή αερίου στο μάτι. Μάθετε την ένδειξη για κάθε είδος χειρουργικής επέμβασης.
