Γενικά, η γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος ακόμα και αν έχει ινώδες, και αυτό συνήθως δεν θέτει σε κίνδυνο τη μητέρα ή το μωρό. Ωστόσο, όταν μια γυναίκα εγκυμονεί ένα μυόμα, μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία, λόγω ορμονικών αλλαγών χαρακτηριστικών της εγκυμοσύνης, που μπορεί να προκαλέσουν διεύρυνση του μυώματος.
Τα συμπτώματα στην εγκυμοσύνη προκύπτουν μόνο όταν υπάρχουν μεγάλα, πολυάριθμα ινομυώματα ή στο εσωτερικό μέρος της μήτρας και αυτό μπορεί να γίνει ακόμη και επικίνδυνη εγκυμοσύνη. Η κύρια θεραπεία που γίνεται είναι η ανάπαυση και η χρήση και τα αναλγητικά φάρμακα όπως η παρακεταμόλη και η ιβουπροφαίνη.
Κίνδυνοι μυομίου κατά την εγκυμοσύνη
Το μυόμα της εγκυμοσύνης δεν είναι συνήθως σοβαρό, αλλά μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές σε γυναίκες που έχουν μεγάλο μυόμα, ειδικά αν βρίσκονται στο εσωτερικό της μήτρας, όπως το ενδομυϊκό μυόμα. Οι κίνδυνοι μπορεί να είναι:
- Κοιλιακός πόνος και κολικοί, οι οποίοι μπορεί να εμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της κύησης.
- Η έκτρωση συμβαίνει στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, επειδή μερικά ινομυώματα μπορεί να προκαλέσουν έντονη αιμορραγία.
- Καταστροφή του πλακούντα, σε περιπτώσεις ινομυωμάτων που καταλαμβάνουν την περιοχή ή καθιστούν δύσκολη τη σύνδεση του πλακούντα με το τοίχωμα της μήτρας.
- Περιορισμός της ανάπτυξης του μωρού, από πολύ μεγάλα ινομυώματα που καταλαμβάνουν ή ωθούν τη μήτρα.
- Πρόωρη χορήγηση, επειδή η χορήγηση μπορεί να προβλεφθεί σε μεγάλα ινομυώματα, τα οποία προκαλούν αιμορραγία και κράμπες.
Οι λίγες περιπτώσεις στις οποίες συμβαίνουν αυτές οι καταστάσεις είναι πιο ευαίσθητες και πρέπει να παρακολουθούνται πολύ καλά από τον μαιευτήρα, με πιο συχνές διαβουλεύσεις και περισσότερες εξετάσεις, όπως η υπερηχογραφία.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Δεν είναι πάντα απαραίτητο να θεραπεύεται το μυόμα κατά την εγκυμοσύνη, αλλά σε κάθε περίπτωση η ανάπαυση και η χρήση αναλγητικών φαρμάκων, όπως η ακεταμινοφαίνη ή η ιβουπροφαίνη, ενδείκνυται σε γυναίκες που παρουσιάζουν συμπτώματα πόνου και ήπιας αιμορραγίας.
Η χειρουργική επέμβαση για απομάκρυνση του μυώματος μπορεί να ενδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μπορεί να γίνει από την κοιλιά ή τον κόλπο. Συνήθως ενδείκνυται σε περιπτώσεις ινομυωμάτων που προκαλούν πόνο και συνεχή αιμορραγία ή που είναι αρκετά μεγάλες για να προκαλέσουν κινδύνους για το μωρό ή τη γυναίκα. Αλλά ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, η απόφαση για την εκτέλεση της χειρουργικής επέμβασης θα πρέπει να γίνεται όταν ο κίνδυνος χειρουργικής επέμβασης είναι μικρότερος από τον κίνδυνο του ινομυώματος που παραμένει μέσα στη μήτρα.
Κατανοήστε τα σημεία και τα συμπτώματα του μυώματος και πώς μπορούν να θεραπευτούν.
Πώς είναι η παράδοση;
Δεδομένου ότι οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ασφαλείς για τη μητέρα ή το μωρό, η γέννηση μπορεί να είναι φυσιολογική, ειδικά σε γυναίκες με μικρά ινομυώματα που έχουν λίγα συμπτώματα. Μια μεσαρική τομή μπορεί να υποδεικνύεται από τον μαιευτήρα σε περιπτώσεις έγκυων γυναικών με ινομυώματα που:
- Αιμορραγούν ή υπάρχει κίνδυνος αιμορραγίας, προκαλώντας περισσότερες πιθανότητες αιμορραγίας κατά την παράδοση.
- Είναι πολύ οδυνηρή, προκαλώντας πόνο και πόνο στη γυναίκα κατά τη διάρκεια του τοκετού.
- Αναλαμβάνουν πολύ χώρο στη μήτρα, καθιστώντας δύσκολο το μωρό να φύγει.
- Περιλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος του τοιχώματος της μήτρας, καθιστώντας δύσκολη ή μεταβάλλοντας τη συστολή της.
Η επιλογή του τύπου παράδοσης μπορεί να συζητηθεί προσωπικά με τον μαιευτήρα, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και τη θέση του μυώματος, καθώς και την επιθυμία της γυναίκας να έχει κανονική παράδοση ή καισαρική τομή.
Ένα πλεονέκτημα της κατοχής σε καισαρική τομή είναι η πιθανότητα απομάκρυνσης του ινομυώματος κατά τη διάρκεια της εργασίας, ειδικά εάν βρίσκεται εκτός της μήτρας.
